Ik spreek vanuit de telefoonpaal. In onze goede jaren, en daarmee bedoel ik de jaren vóór de overstromingen, huisden wij bovenop de telefoonpaal in de tuin van de familie Movig. Wij brachten elk jaar 6 jongen groot! Maar ná de overstromingen hebben grote aantallen van onze aartsvijanden de kauwen het ons onmogelijk gemaakt ons huis te gebruiken.

Dit verdroot ons zeer. Steeds maar weer cirkelen boven de tuin en steeds maar weer de strijd verliezen. Maar het jaar er na hebben wij ons niet op onze kop laten zitten. Het kauwenbestand was flink afgenomen en met enige moeite hebben wij onze plek veroverd. En wat een geluk, weer 6 jongen ! Mijn vrouw en ik hebben ons het lazarus moeten werken om ze groot te brengen. De drie jongste moesten we wel na voeren, voordat die ook het nest konden verlaten. Dit voeren is uiterst vermoeiend, ze blijven nog wekenlang om voer krijsen in de bosjes. Hierbij een foto van ons kroost, waar we ape trots op zijn!